در یک دهه گذشته، استارت اپ های بیمه ای در بازار بیمه ایالات متحده آمریکا ، موفق به جذب 14/5 میلیارد دلار سرمایه گذاری، شده اند. این در شرایطی اتفاق افتاده که صنعت بیمه به صورت سنتی با اعمال تغییرات در خود، میانه خوشی ندارد و در مقابل آن معمولا مقاومت می نماید. این میزان سرمایه گذاری در حقیقت در راستای دستیابی به محصولات نوین بیمه ای با استفاده از تکنولوژی های جدید بوده است.

در حالی که در ابتدا بسیاری از شرکت های بیمه ای، اینشور تک ها را به عنوان یک تهدید قلمداد می نمودند و حتی تهدید علیه موجودیت و آینده خود، می دانستند ولی با گذشت زمان و ورود به دور دوم توسعه اینشورتک ها، بر همه گان ثابت شد که استارت اپ های بیمه ای بیشتر در راستای پشتیبانی از بیمه گران می باشند تا جایگزینی آنها.

روند توسعه و به کارگیری اینشورتک ها هم می تواند تبعات مثبت برای شرکت های بیمه ای داشته باشد و هم تبعات منفی. مثبت از این منظر که بیمه گران قادر به ورود به اکوسیستمی خواهند بود که در آن تنوع و توسعه کارآفرینی برای ایده های نوین و راه حل های جدید به وفور قابل دسترسی است و منفی از این جهت که ممکن است اینشور تک ها، به عنوان تامین کنندگان سنتی برای نیاز های فعلی بیمه گران عمل نمایند تا کمک به ارتقای مستمر وضعیت موجود و دستیابی به نوآوری در تولید و ارایه محصولات بیمه ای. جمع بندی یک صاحب نظر امور بیمه که خیلی نزدیک به نظرات عموم می باشد، این است که " اینشور تک ها نسل جدید تامین کنندگان لبه تکنولوژی و توانمند ساز برای ما محسوب می شوند".

در حالی که برخی از شرکت های بیمه سیاست سرمایه گذاری در اینشور تک ها را انتخاب کرده اند و با تاسیس شرکت های سرمایه گذار اقماری مبادرت به ایجاد بازوی تولید محصولات نوین بیمه ای نموده اند، تعدادی نیز جهت نیل به محصولات نوین مد نظر خود، سیاست همکاری و مشارکت با استارت اپ ها را اتخاذ کرده اند. بیشتر صاحب نظران صنعت بیمه در سطح جهان، معتقد ند که اینشورتک ها و شتاب دهنده های آنها هنوز راه درازی را در جهت تغییر نگرش بیمه گران به شدت سنتی، در پیش دارند و در این مسیر آموزش های بسیاری را می بایستی ارایه نمایند تا فرهنگ ارتباط بین بیمه گر با تامین کننده، تغییر و به روز رسانی شود و دانش و مهارت های فراوانی می بایستی به اشتراک گذاشته شود.

پر واضح است که نمی توان انتظار معجزه و ارایه راه کار برای کلیه نیازها و معضلات صنعت بیمه را از اینشورتک ها، داشت. بر همین اساس بیمه گران می توانند به فکر انجام همکاری های مشترک و به تبع آن افزایش قابلیت ها جهت ارایه راهکار برای چالش های مهم کسب و کار مثل مشارکت بیمه گذاران یا فعال نمودن نمایندگان، باشند.

در حالی که اکوسیستم توسعه اینشورتک روز به روز در حال تکامل و پویایی هر چه بیشتر می باشد، بیمه گران نیازمند داشتن سرعت بیشتر در فرآیند استحکام بخشی به جایگاه خود و اطمینان از حضور موثر در این بخش می باشند. راه اندازی و به کار گیری اینشورتک های جدید در بازار بیمه آمریکا در 18 ماه گذشته به تحلیل رفته و تقریبا متوقف شده است و این یعنی محدود شدن فرصت های در اختیار بیمه گران جهت ورود به این بازار. از طرف دیگر سرمایه گذاری در استارت اپ های بیمه ای که در حال گذراندن مراحل پایانی خود می باشند و یا حداقل مرحله ایده پردازی را به پایان رسانده اند، از شرایط متعادل و نسبتا خوبی برخوردار می باشد. در شش ماهه اول سال 2019، میزان سرمایه گذاری در بخش اینشورتک صنعت بیمه آمریکا، معادل 2/2 میلیارد دلار برآورد شده و این در حالی است که برای مدت مشابه در سال 2018، حجم سرمایه گذاری تنها معادل 400 میلیون دلار بوده است. نکته جالب اینکه تنها یک چهارم از سرمایه گذاری ذکر شده توسط شرکت های بیمه ای تامین و الباقی از بیرون صنعت بیمه سرمایه گذاری شده است. به عبارت دیگر روند اشاری مبین این واقعیت است که از منظر اینشورتک ها، شرکت های بیمه مشتریانی منفعل در امر به کارگیری محصولات نوین بیمه ای محسوب می گردند بر همین اساس بسیاری از بیمه گران به جای سرمایه گذاری در فرآیند های مرتبط با ایده پردازی و تحقیق و توسعه، به دنبال روشی آسان و به دور از هرگونه نتایج نا مطلوب احتمالی، یعنی سرمایه گذاری در اینشورتک های آماده استفاده، می باشند. البته این شرایط بدین معنی نیست که شرکت های بیمه نبایستی با اینشورتک ها تحت عناوین سرمایه گذار و یا مشارکت در فرایندهای ایده پردازی، طراحی و تولید محصول، همکاری نمایند. در این میان یک مشکل کاملا مشهود این است که بیمه گران هنوز اینشورتک ها را به عنوان عامل خارجی و تامین کننده بخش فنآوری اطلاعات، قلمداد می کنند و صد البته لازم است که این نگاه سنتی، تغییر یابد.